Evlilik oyunu iki kişi ile oynanan ve eşlerden biri “oynamıyorum” dediğinde sürdürmenin mümkün olmadığı bir durumdur. Bu noktada boşanmaya bakışı tekrar gözden geçirmek kesinlikle yardım edecektir. İster boşanmayı öneren taraf, ister eşlik eden olalım, boşanma bir kayıp ve ardından da yas sürecini yaratır. O yüzden kendi kayıplarımızı gözden geçirerek bu yas sürecini sağlıklı yaşamak için kendimize izin vermek uzun vadede yardımcı olacaktır. Bu yas sürecinden çıkışa yaklaştıkça, kendi hayatımıza odaklanarak kendimize yeni bir rota belirlemek oldukça önemlidir.
Profesyonel Psikolojik yardım:Eğer çiftler içinde bulundukları sistemde bunu çözmekte başarılı olamayacaklar ise ya da özellikle eşlerden biri için bu süreç yaralayıcı olacaksa önerilebilir. Ya da arada çocuklar varsa, çift bu konuda danışmanlık alabilmektedir. Boşanmanın genel yaşam olayları içerisinde yoğun stresli bir deneyim olduğunu bilsek de, bununla kendi kaynakları ile baş edebilen birçok çift olduğunu görüyoruz. Tıpkı kayıpları karşısında sağlıklı bir yas süreci yaşayıp, depresyona girmeden baş eden kişiler gibi. Bu noktada psikoterapi için iki temel hedef bulunmaktadır; ilki boşanma sürecini olabildiğince sancısız geçirmek ki buna “mediation (uzlaştırma)” çalışması denir. Diğer hedef ise ilişkinin tamiri, ancak bunun için her iki eşin de istekli olması gerekmektedir.
Ebeveyn Olarak Boşanmak:Boşanan çiftin çocukları varsa çoğu zaman bu kararı vermek çok zor olmakta ve çiftin kaygıları çok artmaktadır. Çocukların bu süreçten etkilenmemelerini beklemek gerçekçi bir beklenti değildir. Boşanan ebeveynlerin de görevi çocukların etkilenmemesine çalışmak değil olumsuz etkiyi minimize etmektir. Psikoloji bu çok önemli ve gündem şey. İnsanlara yardım gerekiyor, çünkü bazen insanlar kendi problemleri içerde tutuyorlar.
Boşanmanın Psiko-Sosyal EtkileriEvlilik, bireyler açısından toplumsal kabul gören ve statü arttırıcı (eş olmak, karı- koca olmak, anne-baba olmak vb.) bir etki yaratmakta iken, boşanma açıkça ifade edilmese de başarısızlık, dayanıksızlık, öngörüsüzlük gibi yükleri olan dul/boşanmış kadın ve dul/boşanmış erkek statülerine düşürür eşleri. Eşlerin kişilik yapıları, yaşları, çocuk olup olmaması, bir mesleğe, gelire ve sosyal desteğe sahip olup olmaması bu sürecin nasıl yaşanacağın doğrudan etkilemektedir.
Hemen hemen bütün boşanmalarda, kadın da erkek de duygusal bir çöküntü yaşar. Boşanmaya karar verene kadar uzanan süreçte çoğu kez kadın ve erkek birbirlerini karşılıklı olarak incitirler. Bu nedenle her iki taraf da birbirlerini istenilmeyen taraf olarak algılarlar. Bağımlı, Borderline, Histronik, Paranoid, Çekingen ve Narsistik özellikler taşıyan bireyler bu süreci kabullenmekte en çok zorlanacak bireyler olacaklardır.
Boşanma, yaşam olayları sıralamasında eşin ölümünden sonra, en yüksek stres puanına sahip bir olgudur. Bu bağlamda boşanma “Yas kuramı” açısından bir aile bireyinin ölümünü izleyen bir süreç gibi, kayıp olarak yaşanabilir. Şok ve inkâr, sıkıntı, huzursuzluk ve geri çekilme, yeniden yapılanma aşamalarını içeren bu süreç her zaman bu sırada tamamlanmayabilir. Kabul aşaması sayılan “yeniden yapılanma” aşamasına gelemeyen birey çeşitli yoğunluk ve sıklıkta psiko-sosyal sorunlar yaşayabilir. İntihar, boşluk hissi bu sürecin en ciddi sorunlarından biridir.
